کد مطلب:107013 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:151
[صفحه 683] موقعی كه امام (ع) گذرش به كشته های خوارج جنگ نهروان افتاد، فرمود: بوس: شدت، (بدا به حالتان كه به شما زیان رساند آن كه شما را فریب داد). پرسیدند یا امیرالمومنین چه كسی آنها را فریب داد؟ فرمود: (شیطان گمراه كننده و نفسهای وادارنده ی به بدی، آنان را به وسیله ی آرزوها گول زدند راه سركشیها را به روی آنها گشودند، و وعده ی پیروزی به آنها دادند و آنها را در آتش دوزخ افكندند.) از این كه امام (ع) آن عاملی را كه باعث زیان و فریبشان شده، به شیطان گمراه كننده و نفسهای وادارنده ی به بدی تفسیر فرموده است، دریافت می شود كه گاهی مقصود از نفس اماره، همان شیطان است، و از طرفی اقتضای عطف مغایرت بین معطوف و معطوف علیه است. و منظور از آرزوهایی كه بدان وسیله ایشان را فریفته است، همان آرمان غلبه یافتن و چیرگی است و مقصود از كشاندن آنان به میدان عصیان و سركشی، اجازه نافرمانی دادن و گسترش و جلوه دادن معاصی در نظر آنها است و همچنین، به آنان وعده ی پیروزی بر دشمنی را می دهد كه بر آنها غالب شده است. بدیهی است كه اینها باعث دخول در آتش جهنم می گردد. و كلمه ی: اقتحام استعاره برای سرعت وارد ساختن آنان به جهنم است.
صفحه 683.